అయి! వైష్ణవి! నిర్గతా క్షణాత్!

కలయంతీ మమ నిత్య హృద్వ్యథామ్,

జననీ జనక స్స్వసా చ తే,

కథమేతాంశుచ మంబ! బిభ్రతి!

జాతే! వైష్ణవి! కింవదామి మమ దుర్భాగ్యం ? హతా త్వం మయా,

త్వామాబాల్య మహం ప్రవర్ధ్య, వదనే మృత్యో స్స్వయం వ్యక్షిపమ్;

మామేత్యార్తరవం శ్రుతాశ్రుతపదం దుర్వారయా బాధయా

కుర్వత్ త్వద్వదనం స్ఫుటం నయనయో రద్యా2పి మే లంబతే .

సుమనోహర గాననైపుణీమ్,

జనసమ్మోహన కణ్ఠమాధురీమ్,

స్మిత ముద్రిత మాననం చ తే

మమ విస్మర్తు మనీశ్వరం మన:

తాతస్త్వాం తవ మాతులస్య నిలయే విశ్వాసతో న్యస్తవాన్,

సాక్షాన్మాతుల ఏవ హంత! సమభూత్ త్వత్ప్రాణ నిర్వాపణ:

నిత్యత్వత్స్మరణానుభావదహనై ర్దందహ్యమానాత్మనా

జీవిష్యామి వృథా ధృతై రవిగతై: ప్రాణై శ్చలత్ప్రేతవత్

అవికచ కుసుమం త్వం, జీర్ణ పర్ణోపమో2 హం,

స్ఫుటమధిగమనీయా2 ప్యావయో రానుపూర్వీ,

త్వమసి ఖలు గృహీతా మృత్యునా మాంవిహాయ !

క్రమవిధిషు విచిత్రక్రూరమార్గో హి కాల:

ఏకోనవింశతిసమా: అసమాన గానే-

నాహ్లాద్య హృద్యమధురేణ జనాన్ సమస్తాన్,

యాతా హి వైష్ణవి! విహాయ తవ ప్రియాన్ న: ,

స్వప్నోత్థితా ఇవ వయం చకితా విషణ్ణా:

వత్సే! స్మరామి తవ బాల్యవిచేష్టితాని

యాని ప్రమోదజననాన్యభవన్ పురా మే,

అద్య త్వయి ప్రబల కాలగతేర్గతాయామ్,

తాన్యేవ హంత జనయంతి నితాంత తాపమ్.

శవాగారే నానా శవనికర మధ్యస్థ ఫలకే

శరీరం తే దృష్ట్వా సపది హృదయం స్తబ్ధ మివ మే ,

శయానా స్వైరం యా మృదుతలిమవ చ్ఛీతలగృహే

స్వకే, సాప్యద్యైవం కథ మిహ బతేత్యుత్కట శుచా.

నభస్తారాహీనం, సరిదసలిలా, రాత్రిరవిధు:,

మయూరో నిష్పింఛో , వన మపిక, మాస్యం వినయనమ్;

అపుత్రం దాంపత్యం, సురుచిరగృహం దీపరహితమ్,

త్వయా హీనానాం న: శకలితహృదాం వృత్తిరధునా.

దృష్ట్వా2పి త్వాం హతామగ్రే

దగ్ధ ప్రాణ దిధీర్షయా ;

యత్పిబామి యదశ్నామి

తత్ తత్ త్వద్రక్తమాంసవత్ .

ద్విచక్రికాచోదనసాధనాది

దుర్బోధపాఠార్థవిమర్శనాది,

త్వయా పురా కారిత, మద్య తన్మే

కథైకశేషం ఖలు! కాలదౌష్ట్యాత్ !

దూయే నిరంతర హృదంతర వర్ధమాన

దు:ఖాగ్నినా, జలనిధిర్బడబాగ్నినేవ,

న ప్రాణహృత్, నచ తనుర్హృ దిదం తు దు:ఖమ్,

చిత్తైకదాహి; న హి శామ్యతి జీవతో మే .

త్వాదృ గ్దుర్లభ తనయాం కదాపి పిత్రో: ,

ఆబాల్యం నిజతనయామివానులాల్య,

క్షిప్త్వా నిష్కరుణ మకాలమృత్యువక్త్రే,

కో నామ ప్రభవతి జీవితుం మదన్య:

హైమారంభం యశోదాంతం,

చికిత్సాలయయోర్ద్వయో: ;

అపూర్ణం జీవితం తే2భూత్

ప్రారబ్ధత్యక్తకావ్యవత్ .

జానామి నశ్వరమిదం జగదేవ సర్వం,

జ్ఞాత్వాపి వత్సలతయా విలపామ్యనీశ: .

మోహో లవిత్ర మివ బుద్ధిలతాం ఛినత్తి,

కాలేన తత్ప్రశమనం, న తు మత్ప్రయత్నాత్.

తత్వజ్ఞాన శ్రీనిధి శ్శోకనోది ,

వ్యాసప్రోక్తం యన్మహాభారతాఖ్యం,

సాంగోపాంగం తస్య చాంగ్లానువాదం

త్వత్స్మృత్యర్థం కర్తుమిచ్ఛామ్యపూర్వం .

ఖరఫాల్గున సిత నవమీ

మృగశీర్షక శుక్రవాసరప్రాహ్ణే ,

స్వస్రీయీ న: ప్రథమా

నిధి రివ చోరేణ మృత్యునాపహృతా.